Ang Mataas na Paaralan

Ang Mataas na Paarlan, ay isa sa mga nagpataas ng aking katauhan, humubog kung ano ba ako, at nanghimasok sa aking kaloob looban. ito rin ang nagsilbing pamantayan ng aking kaalaman at espiritwalidad. dito rin ako natutong makisalimuha ng lubos; sumama sa magugulong tao, maki ayon sa di mo kagustuhan upang maging "in" sa kanila, mapahiya sa maraming tao, maging huwaran, maging anagta sa iba ngunit di pustura sa karamihan, maging linta upang makaagapay, maging tunay na tao, masaktan ng lubusan, at higit sa lahat.....matutong magmahal....magmahal sa kapwa, sa pamilya, sa diyos, sa natatanging iba at sa sarili...dito ko lubusang naintindihan kung ano ba ang buhay, bakit ba tayo nandito at para saan lahat ng ito...

Kung inyong mararapatin, masasabi kong baliw ang aking Mataas na Paaralan. "iba siya sa iba" kakaiba ang aking paaralan dahil sa mga patakaran at pamamalakad na pinapatupad dito. iba ang disiplina at turo sa aming paaralan. kahit sabihin na nating mahina ito sa akademikang matematika at siyensya...natatangi pa rin ang social, ingles, filipino at musika...bagamat medyo sablay sila sa larangan ng religio dahil di ko ito nadadama...nadadala ng mga estudyante and matinding disiplina na pinapabaon sa mga estudyante (ngunit nasa estudyante pa rin kung paano niya ito mapapanatili). Kakaiba din ang aura ng kapaligiran dito, para kang nasa monasteryo dahil bawal ang mag ingat."hold your lips","Speak english""form your line" ito ang mga katagang di ko malimutan sa paaralang iyon. Makikita din ang kabaluktutan ng paaralang ito sa pagmamasid sa mga may hawak na kapanyarihan...ang mga sipsip! Sa maliit na Bario ng Cabuyao, kakaunti lamang ang tunay na mayaman, kalimitan dito ay may kaya o di kaya talagang mahirap. Ang paaralan ko ay itinuturing na isa sa pinaka magandang paaralan sa lugar na iyon kaya walang mapagpilian ang mga pamilyang nasa klas "A" na papasukin ang kanilang anak sa paaralang de klase. Kaya minsan ay namumtawi ang kanilang mga pagkaiba sa ibang mga estudyante sa paarlan... sila minsan ang nagiging alapores ng mga guro. ngunit kahit ganoon man ang nangyari, wala pa ring tatalo sa mga estudyanteng may mga tunay na kakayahan...parati silang nabibigyan ng parangal o di kaya natatangi sa mga karaniwang estudyant ngaun....
Sa ngayon ay malayo na ako sa paaralang ito pero nalulugod pa rin ako na naging parte ako ng institusyong ito...Ako'y nagaglak dahil sa mga sumunod na henerasyon ng eskwelahang ito...napatunayan nila na umaasenso rin ang paaralang ito kahit paano. Marami rin akong maitatapongmga alaala at marami rin akong mababaon na pagpupunyagi, katangisan,hinagpis at pagsasalamat buhat sa paaralang ito na naging bahagi ng aking buhay at ng aking pagkatao.